Rozeta Shulaia ამიტომ
მიყვარს ჭადრაკი... თავისი ფილოსოფიით,შავ-თეთრ დაფის სიბრძნით,
ყოველთვის პაიკზე მეტად მეცოდება მეფედ გაჩენილი ფიგურა, რომელსაც
ყველაზე ნაკლები სვლა აქვს,უფრო სხვაზეა
დამოკიდებული. მოწონს დედოფალი- თუმცა დაფაზე მატრიარქატია მაინც,ძლიერია
დედოფალი.. ყოველთვის ვუფრთხილდები პაიკს...ჭადრაკის თამაშისას ყოველთვის
მიტაცებს ფიქრი, ამიტომ ალბათ ძლიერი მოჭადრაკე ვერ გავხდი...ეტლი
ბედისწერასავით სწორხაზოვანია,მაგრამ ყოველთვის ვიცი საით წავა...ჭადღაკში
მოღალატენი არ არიან, არიან სუსტები .. ან დაღლილები..დაფაზე წესრიგი
მიყვარს და ფიგურათა ზრდილობიანი ცნობილი რევერანსები...თან ის რომ აქ
დუმილით უნდა ითამაშო. ამიტომაც სახლში ყოველთვის იკრძალებოდა სხვა
თამაში, რომელსაც შეეძლო ხმაური გამოეწვია...